Het einde van het jaar 2021 nadert, een wel heel bijzonder jaar.
Bij de afsluiting van het jaar vind ik het fijn om een pauze in te lassen en te reflecteren op de gebeurtenissen van het afgelopen jaar. Het spreekwoord ‘’zoveel hoofden zoveel zinnen” is voor deze tijd wel heel toepasselijk gebleken.
Een inspiratiebron, zeker in een periode waarin we nu leven, is voor mij Etty Hillesum.
De Joodse juriste Etty Hillesum (geboren op 15 januari 1914 in Middelburg en omgekomen ca. 30 november 1943 in Auschwitz) schreef dagboeken en brieven in de periode van 1941 – 1943 tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Zij schreef haar gevoelens en gedachten zo eerlijk mogelijk op. Zo beschrijft ze haar innerlijke zoektocht en vraagt ze zich af hoe ze zich staande kan houden in een wereld die op zijn kop staat. Ze observeert, kijkt als het ware op een afstand naar zichzelf, naar haar eigen gedachten, gevoelens, gedrag en fantasieën en hoe zij zich verhoudt tot de ander, de lotsverbondenheid die ze ervaart en de kwaliteit van menselijke waardigheid in het leven. Persoonlijke groei en sterke persoonlijke ontwikkeling was een grote leidraad in haar leven.
“Een kracht groeit door haar te gebruiken en door erop te vertrouwen dat ze er is.” Etty Hillesum.
Nu komen we allemaal in ons leven wel in kwetsbare situaties terecht. Dan is het goed om ondersteuning te vragen, mensen die met je meedenken en meevoelen gericht op wat je nodig hebt en wat bij jou past om weer op kracht te komen.
Het bied je de mogelijkheid om je verder te ontwikkelen op jouw eigen weg met de focus op het meer inzetten van je eigen kracht en eigen verantwoordelijkheid om je weer sterker en steviger te voelen.
“Onze ontwikkeling is gericht op dat moment van innerlijke groei het wint van de dagelijkse beklemming en dreiging”. Etty Hillesum
Ik wens u allen fijne feestdagen en een gezond, voorspoedig 2022 toe, een groei- en leerzaam nieuw jaar en sluit graag af met het volgende en voor het einde van het jaar toepasselijk citaat van Etty:
“Men moet de moed hebben tot een pauze.
Men moet eens leeg en moedeloos durven zijn”.
Rianne Raat